Na wstępie powiem, że nie jest prostą sprawą zorganizować koncert, w taki sposób aby przyszły tłumy. Nie chcę również opowiadać o tym, że społeczeństwo Suwałk chętnie idzie na występy zorganizowane przez nasze Hospicjum, tylko dlatego, że to co robimy, jest ludziom potrzebne. Jest bardzo wiele przyczyn, dla których tego typu koncerty, nie są uważane za bardzo atrakcyjne:

Po pierwsze : rzadko występy organizowane są z udziałem gwiazd, przyciągających tłumy ludzi.

Po drugie: nie jest prostą sprawą namówić gwiazdy estrady na koncert charytatywny.

Po trzecie : występy na wolnym powietrzu w październiku są narażone na duże ryzyko ze względów pogodowych.

Po czwarte: ludzie obawiają się, że przed koncertem ktoś podejdzie do nich z puszką.

Po piąte : bardzo trudno jest zorganizować dobry koncert przez instytucje, które nie są profesjonalistami w tym zakresie.

Po szóste: nie wszystkie instytucje powołane do organizowania koncertów chętnie podejmują się tych zadań, mamy doświadczenie w tym względzie.

Mając powyższe na względzie i nasze dotychczasowe doświadczenia postanowiliśmy jakoś sobie poradzić.

Postawiliśmy sobie zadanie, że:

1. koncert musi się odbyć,

2. na koncert powinno przyjść chociaż z kilkadziesiąt osób, bo przecież koncert bez widowni, to żaden koncert.

Skoro koncert ma się nazywać „Głosy dla Hospicjum”, więc powinien on być skierowany do osób związanych z Hospicjum.

Wybraliśmy rodziny naszych zmarłych rok temu pacjentów, do których wystosowaliśmy piękne zaproszenia na Mszę Świętą w rocznicę śmierci ich bliskich oraz na mający się odbyć po mszy kameralny koncert w wykonaniu uczniów Szkoły Muzycznej oraz Jarosława Witkowskiego wykonującego poezję śpiewaną. Na zaproszeniach zaznaczyliśmy, że koncert będzie przeznaczony specjalnie dla nich.

Zapomniałam dodać, że wybraliśmy piękne miejsce na tego typu wydarzenie, a mianowicie pokamedulski klasztor na Wigrach, gdzie odpoczywał Papież Jan Paweł II.

Koncert organizowany był przez Dom Pracy Twórczej na Wigrach, który do dzieła przystąpił od razu po naszej telefonicznej prośbie, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni.

Po raz pierwszy zostaliśmy całkowicie zwolnieni z prac związanych z organizacją koncertu. Naszym zadaniem było jedynie przyjechać, zasiąść przed sceną i obejrzeć widowisko.

Wszystko było zaplanowane, ale jednak targały nami emocje i niepewność, czy rodziny zechcą przyjść na Mszę Św. na Wigry, bo przecież to jest tak daleko, około 10 km od Suwałk. Jeżeli przyjdą na Mszę, czy zechcą zostać na koncercie?

Przyjechaliśmy na Wigry około 20 min. przed Mszą Św. Stało zaledwie parę samochodów. Pomyśleliśmy, że jednak przyjdzie niewiele osób, może za zimno, może pora nie ta. Ale około 10 min. przed Mszą Św. zaczęły przychodzić do Kościoła kilkuosobowe rodziny. Wkrótce kościół się zapełnił. Msza przebiegała we wzniosłej atmosferze. Może ze względu na klimat miejsca, może ze względu na charakter uroczystości. Ksiądz wyczytał około 50 nazwisk zmarłych, w intencji których odbywała się Msza. Było również dla nas ogromną niespodzianką to, że powiedział tyle miłych słów o naszej pracy.

Po zakończeniu Mszy, podchodziły do nas rodziny i dziękowały za zaproszenie. Oczywiście, nie wszyscy zechcieli zostać na koncercie, ale dużo chętnych jednak pozostało.

Był już zmierzch, kiedy przechodziliśmy z kościoła do galerii, gdzie miał odbyć się koncert. Klasztor wyglądał niesamowicie. Doszliśmy do wniosku, że jest to takie miejsce, gdzie nawet w obecności tłumów, czulibyśmy przestrzeń, i to coś, co trudno określić. Wokół panowała cisza tylko odgłosy kroków idących na koncert odbijały się od murów.

Wszystkie miejsca na widowni były zajęte. Koncert był bardzo ciekawy, dopracowany do ostatniego szczegółu. Widzieliśmy, że ludzie bawili się wspaniale i z wielkim zainteresowaniem go obejrzeli. Uczniowie szkoły muzycznej w Suwałkach wykonali bardzo profesjonalnie muzykę fortepianową, natomiast Patryk Witkowski przedstawił piękną poezję śpiewaną przy fortepianie towarzyszył Grzegorz Bogdan. Zasłuchaliśmy się tak bardzo, że zdziwiliśmy się, kiedy zapowiedziano koniec koncertu.

Był to piękny i udany wieczór. Tak niewiele czasu swojego życia przeznaczamy na muzykę, sztukę. Obiecaliśmy sobie, że zmienimy to i wybierzemy się powtórnie na Wigry, aby posłuchać jeszcze raz muzyki.

Wiele dobrego zdarzyło się na Wigrach. Spotkaliśmy wiele dobrych ludzi, którzy bezinteresownie potrafią innym pomagać. Jest to ważne ponieważ nie jest ich tak dużo. A wiem co mówię. Szczególne podziękowania kieruję do dyrektora Domu Pracy Twórczej Pani Jadwigi Milewskiej, Grzegorza Bogdana, Proboszcza Parafii p.w. Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny na Wigrach ks. Artura Śliwowskiego, wspaniałych artystów ze szkoły Muzycznej I i II stopnia w Suwałkach oraz Patryka Witkowskiego. Dziękujemy im za to, że czuliśmy się tam bardzo dobrze, że stworzyli atmosferę życzliwości i poparcia dla naszego hospicjum.

W ramach Ogólnopolskiej kampanii „Hospicjum to też życie” na antenie Radia 5 przedstawiliśmy społeczeństwu zasady kampanii w 2007 r. oraz poruszyliśmy tematykę wolontariatu, poprosiliśmy również chętnych, przyszłych wolontariuszy aby zgłaszali się do pomocy w naszym hospicjum.

20 października 2007 był dniem otwartym w Samodzielnym Publicznym Zespole Opieki Paliatywnej w Suwałkach, wtedy to mogli zgłaszać się do nas kandydaci na wolontariuszy hospicjum. Nie było ich zbyt wiele, ale były to osoby, które przemyślały swoją decyzję i wiedziały dokładnie czego chcą.

Irena Mickiewicz

 

31 marca 2007 r. uczestniczyliśmy w podsumowaniu ogólnospołecznej kampanii „Hospicjum to też życie” '2006 r.

Odbyło się ono w Warszawie w auli Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego.

W trakcie kampanii 2006 r. zebrano 465 780,83 zł.

Środki finansowe zostaną przekazane na szkolenia psychologów zajmujących się pomocą psychologiczną w Hospicjach, na fundusz dla osieroconych dzieci oraz na opracowanie materiałów dydaktycznych, które będą pomocne podczas przedstawiania treści związanych z edukacją społeczeństwa nt. żałoby i osierocenia.

Treści merytoryczne i organizacyjne omawiano w dwóch grupach panelowych:

• panel wolontariatu w czasie którego omawiano planowany na 3 lata projekt rozwoju wolontariatu w hospicjach,
• panel żałoby w którym przedstawiono dwa wykłady: Anny Dodziuk „Wspieranie osób przeżywających żałobę”, o. Filipa Buczyńskiego „Przeżywanie żałoby u dzieci i ich rodziców”.

Nasze hospicjum skorzysta również z możliwości nieodpłatnego szkolenia psychologa w tematyce wsparcia w żałobie oraz planujemy aktywne uczestnictwo w programie „Rozwój wolontariatu hospicyjnego”.

Mamy nadzieję, że przy specjalistycznym, merytorycznym wsparciu Fundacji Hospicyjnej uda nam się bardzo dobrze przygotować do pomocy osobom przeżywającym żałobę oraz zorganizować Centrum Wolontariatu przy hospicjum suwalskim.

1.) „Ogólnoświatowy Dzień Hospicjów”

W związku z faktem, że tegoroczna kampania poświecona została osobom osieroconym zaplanowaliśmy bardzo ważny dla nas dzień czyli Ogólnoświatowy Dzień Hospicjów jako święto w czasie którego powinniśmy przebywać blisko rodzin, które straciły swoich najbliższych, przeżywają żałobę.

Cała Polska straciła również w 2005 r. wielkiego człowieka papieża Jana Pawła II, postanowiliśmy więc połączyć w czasie obchody Dnia Hospicjów problem żałoby osobistej oraz żałoby całego naszego społeczeństwa.

Spędziliśmy go w pokamedulskim klasztorze na Wigrach, gdzie przebywał papież Jan Paweł II w czasie swojej pielgrzymki po Polsce w 1999 r.

Ten słoneczny jesienny dzień spędziliśmy wspólnie z zaproszonymi rodzinami przeżywającymi żałobę po stracie swoich najbliższych.

Obchody rozpoczęliśmy od udziału we wspólnej Mszy Świętej w kościele p.w. Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny na Wigrach. Modliliśmy się za papieża Jana Pawła II, zmarłych pacjentów i zmarłych pracowników.

Po Mszy Świętej udaliśmy się na wspólny obiad do restauracji który zakończyła konsumpcja wspaniałego tortu w kształcie serca. Przy stole wspominaliśmy zmarłych, mówiliśmy o swoich emocjach i przeżyciach z tym związanych. Był również czas na chwile wesołe, pogodne.

Według planu po sutym obiedzie zwiedzaliśmy klasztor wraz z przewodnikiem. W pierwszej kolejności obejrzeliśmy Apartamenty Papieskie w których modlił się, spał i odpoczywał Jan Paweł II. Mogliśmy zobaczyć również zdjęcia z pobytu na Wigrach oraz jego szaty, które pozostawił. Następnie przyszedł czas na zwiedzanie całego eremu wyspy wigierskiej, kościoła, eremów w których mieszkali kameduli, podziemi w których spoczywają zmarli zakonnicy. Opowieści przewodnika o historii Wigier, pobycie Jana Pawła II słuchaliśmy z ogromnym zaciekawieniem. Kiedy przyszedł czas na wejście na wieżę zegarową nie wszyscy z nas zdecydowali się na to.

Rozstaliśmy się późnym popołudniem zadowoleni ale również i zmęczeni.

Pozostały ciekawe wspomnienia i zdjęcia.

2.) Debata Radiowa

9 października w lokalnym Radiu 5 odbyła się debata na temat żałoby.

Mówiliśmy o problemach żałoby, sposobach przeżywania, mechanizmach oraz o sposobach w jaki można z nią radzić.

Opowiedzieliśmy o grupie wsparcia w żałobie, zaprosiliśmy mieszkańców powiatu suwalskiego i augustowskiego do udziału w grupie wsparcia. Omówiliśmy zasadę działania takich grup.

Poprosiliśmy pracowników Radia 5 o puszczanie na antenie spotu dotyczącego kampanii „Hospicjum to też życie”.

3.) Plakaty

Plakaty dot. kampanii zostały umieszczone w środkach komunikacji miejskiej w Suwałkach, przychodniach aptekach, szkołach.

Koncert w Suwałkach

Sprawozdanie z debaty radiowej.

„Hospicjum to też życie” - 2004

Podsumowanie udziału w kampanii społecznej „Hospicjum to też życie”